www.goodangel.fora.pl

zjadam_glodne_dzieci

Od pewnego czasu staram się znaleźć rozwiązanie zestawu problemów, które łączą się z pieniędzmi i pracą. Zachęcam do wspomożenia mnie w moich rozważaniach.

Problem niewidzialnego niewolnictwa

W społeczeństwach prymitywnych ludzie pracują ciężko i zdarza się spotkać ciągle żywą instytucję niewolnictwa - pracy pod przymusem. Jest to bardzo niekomfortowe i naturalną koleją rzeczy było, że ludzie chcieli to zmienić. Upadła więc instytucja niewolnictwa, a nauki poszły w kierunku odnajdywania metod ułatwienia człowiekowi życia. Okazało się jednak, że ludzie są zbyt przywiązani do pieniądza. Urządzenia i odkrycia nauki ułatwiły nam życie i prace, ale też sprawiły, że trudniej nam zarobić, a tym samym trudniej nam zaspokoić nasze potrzeby. Jak to możliwe? Dam przykład może nieco zbyt współczesny, ale ilustrujący wielowiekowy mechanizm. Jakiś czas temu nastąpił rozkwit komputerów. Na początku stworzyło to nowy rynek pracy i obrót pieniądza był wspaniały. Później jednak rozwój dziedzin komputerowych zaowocował automatyzacją 95% wszystkich działań, czyli 95% ludzi z branży nie było już potrzebnych na swoich stanowiskach i przez to straciło pracę, czyli źródło zarobków, za które opłacało swoje przeżycie.

Inny przykład. Kiedyś ludzie ręcznie kopali doły. Było to żmudne i niefajne. Pojawiły się koparki - wydajne i silne. Odebrały miejsca pracy robotnikom, który musieli szukać zarobku gdzie indziej.

Czy dostrzegacie nieprawidłowość w tym wszystkim? Każde ulepszenie zdaje się obracać przeciwko nam!

Zastanawiało mnie to zawsze. Bo czy to znaczy, że jeśli opracuję lek na wszystkie choroby, to doprowadzę w istocie do załamania się systemu medycznego i masowych zwolnień? Czy nagle mój genialny wynalazek przyniesie biedę masom ludzkim? To straszne, ale wydaje się, że tak!

Dlaczego tak jest? W jakiś niewidzialny sposób ludzkość uzależniła się od pieniądza i od pracy. Uzależniła się od zasad gospodarki w sposób tak daleki, że prowadzący do absurdu.

Spójrzcie, to się stało ostatnio, rolnicy w proteście wobec niskich cen mleka postanowili je wylać hektolitrami:
[link widoczny dla zalogowanych]

Czy to jest normalne? Nie! To jest bardzo nienormalne! To jest wyraźny symptom chorego systemu! Rolnicy wylewają to mleko, bo nie mogą za nie dostać tego czego chcą - mleko jest bowiem ogromnie tanie. I nie mogą go oddać innym ludziom bo będzie jeszcze tańsze! Innymi słowy, obecny system ekonomiczny wymusza niewydajność, wymusza brak!

Słyszeliście pewnie o koncernach farmaceutycznych. Nie opłaca im się, aby ludzie byli zdrowi. System ekonomiczny wymusza w ten sposób tworzenie nieefektywnych leków, a być może nawet są firmy tworzące leki szkodliwe. Co to oznacza? Że system ekonomiczny wymusza na nas bycie nieustannie zagrożonym chorobą.

Przecież to jest nieznośnie nienormalne! Zdrowie i zdrowy człowiek są wrogami systemu pieniężnego! Ludza wynalazczość i geniusz są wrogami miejsc pracy! Nadmiar jedzenia jest wrogiem społeczeństwa! Ten system jest skrajnie chory!

Co gorsza, współtworzymy go wierząc, że jest dobry i mądry. Żyjemy w społeczeństwach demokratycznych, gdzie nie ma niewolnictwa i jest względna wolność. Ale czy naprawdę nie ma niewolnictwa? Przecież każdy z nas musi zarabiać! I to nie jest tak jak kiedyś, gdy ludzie byli prymitywni i musieli coś upolować. Nie! W społeczeńśtwach pierwotnych żyje się lżej. Zapytajcie się zresztą waszych dziadków i babć jak to się żyło na wsi. Własne jedzenie, własna woda, paliło się drzewem z lasu, słońce dawało światło. Nie było może wielu rzeczy i trudno było chronić zdrowie, bo brakowało leków, ale jaka wtedy była praca? Zaorać pole? Pilnować krów na łące? Dosypać ziarna kurom? Przecież to jest banalnie miła praca w porównaniu do tego, czego wymaga się dzisiaj: wykształcenie, doświadczenie, języki, kursy, znajomość obsługi tego i tamtego. A i tak pan magister inżynier nie ma gwarantowanej pracy. Mieszka w wynajętym mieszkaniu, boi się zimy i boi się o to, czy starczy mu na jedzenie.

Twierdzę, że żyjemy w chorym świecie. Wierzę jednak, że można go naprawić, choć musi być to zmiana szeroka i głęboka - prawdziwa wewnętrzna rewolucja. Ludzie muszą nauczyć się dzielić tym co mają, bo technologia pozwala im łatwo uzyskać nadmiar. Rolnik może dzisiaj sam jeden wytworzyć ilość jedzenia dla ogromnej ilości ludzi. Jest mu z tym źle dzisiaj, bo im więcej wytworzonego towaru, tym jest on tańszy. Lecz gdyby ludzie dzielili się dzisiaj swoimi nadmiarami, to nikomu by nie brakło i nikt by nie wylewał mleka, nie wstrzymywał rozwoju nauk (jak koncerny paliwowe), nie robił pół-szkodliwych leków.

Wierzę w to, że dorośliśmy jako ludzkość, do podjęcia się rewolucji, ale nie wiem co da jej początek. Może gdy kryzysy ekonomiczne staną zbyt nieznośne albo gdy wszyscy wreszcie dojrzą absurd sytuacji.

Ja wiem jedno - nie akceptuję obecnego systemu. Nie zgadzam się na niego, bo Bóg dał mi rozum i jestem zobligowany używać tego rozumu w sposób uczciwy i właściwy. Rozum ten mówi mi, że obecnym systemem zabijamy sami siebie od tysięcy lat i nawet w tej chwili.

Co ja zamierzam zrobić?

Myślę nad tym każdego dnia. Planuję jakoś budzić w ludziach świadomość świata, w którym żyją, i tego, że mogą go uczynić lepszym, jeśli zechcą tego i będzie ich wielu. A osobiście planuję zawsze dzielić się nadmiarem tego, co stworzę lub uzyskam. Ponieważ jestem jeszcze częścią tego systemu, to muszę zarobić na siebie i zrobię to, ale to co będę miał poza moimi minimalnymi wymaganiami, będę chciał dać innym (oczywiście w taki sposób, aby chory system nie mógł tego wykorzystać). Chcę, aby ludzie zobaczyli, że to w tym jest sens, aby się dzielić, bo napewno nie w tym, co jest teraz.

Mimowolnie przypominają mi się tutaj nauki Jezusa:

Elar-Kun

Witam ponownie Very Happy

ameba

Nawet nie wiecie jaki jestem zadowolony, że znalazłem tę stronę.
To co tutaj panowie opisali chodziło mi ciągle po głowie, ale z powodu absurdu i braku umiejętności sprecyzowania, myślałem że jestem po prostu mniej lub bardziej popieprzony.
Problem jest zapewne o wiele głębszy, ale ja mam tylko przeczucia. Od słów są inni Smile